Af-réttr
Słownik staronordyjski - af-réttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "af-réttr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo af-réttr może oznaczać:af-réttr
- af-réttr
- m. and afrétt, f. (now always f.; cp. rótt), [prgbably akin to reka, viz. afrekt, contr. afrétt], compascuum, common pasture; it is now prop. used of mountain pastures, whither the cattle (sheep) are driven in the summer in order to graze during July and August, and again collected and driven down in the autumn (Sept.); in Norway called almenningr.
- af-réttr
- I. masc., thus defined, en þat er afréttr, er ij menn eigu saman eðr fleiri, hverngi hlut sem hverr þeirra á í, Grág. ii. 303, 330; í afrétt þann, er, i. 397, ii. 303; afréttu, acc. pl., ii. 301, Jb. 198 A, K. Þ. K. 90, Olk. 37; hálfan afrétt, Vm. 29.
- af-réttr
- II. f. afréttinni (dat.), Grug. (Kb.) ii. 301, 325 A; gen. afréttar (gender uncert.), 303 A; afréttin, id., Cod. A; afrétt (dat. f. ?), Ísl. ii. 330, Háv. 39; afrettum, dat. pl. (gender uncert.), Boll. 336.
- af-réttr
- COMPDS: afréttardómr, afréttamenn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚠ-ᚱᛁᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- contr.
- contracted.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- prop.
- proper, properly.
- viz.
- namely.
- acc.
- accusative.
- l.
- line.
- masc.
- masculine.
- pl.
- plural.
- Cod.
- Codex.
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- n.
- neuter.
- uncert.
- uncertain.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)
- Boll.
- Bolla-þáttr. (D. V.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)