Afar-
Słownik staronordyjski - afar-
Znaczenie staronordyjskiego słowa "afar-"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo afar- może oznaczać:afar-
- afar-
- and avar- [cp. Ulf. afar = μετά, όπίσω; Germ. aber, esp. in compounds: v. Grimm Gr. ii. 709], only used as a prefix in compounds, very much, very. Now often pronounced æfar, which form occurs esp. in MSS. of the 14th and I5th centuries, e. g. FmS. i. 150, xi. 249, Ísl. ii. 131; cp. also æfr, adj. iracundus.
- afar-
- COMPDS: afarauðigr, afarbreiðr, afarfagr, afarhreinn, afarílla, afarkaup, afarkostir, afarkostalaust, afarligr, afarlítill, afarmenni, afarorð, afarstórr, afarsætr, afarúðigr, afarvel, afaryrði, afarþunGr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚠᛅᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- e. g.
- exempli gratia.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)