Annáll

Znaczenie staronordyjskiego słowa "annáll"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

annáll

s, m. [Lat. annalis], an annal, record, chronological register, Bs. i. 789, 415. 13. It sometimes, esp. in deeds, appears to mean histories in general (cp. Lat. annales); annálar á tólf bókum norrænir, Vm. in a deed of the 14th century, where it probably means Sagas: fróðir annálar ok vísindabækr, histories, Pr. 402, Al. 29. The true old Icel. annalists cease in the year 1430, and were again resumed in the middle of the 16th century.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚾᚾᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich