Beyla
Słownik staronordyjski - beyla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "beyla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- beyla
- u, f. a hump, Lat. gibbus, swelling, Björn, cp. Snót 98.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚢᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Lat.
- Latin.
Prac i autorów cytowanych:
- Björn
- Biörn Halldórsson.
- Snót
- Snót, poems.