Bingr
Słownik staronordyjski - bingr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bingr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bingr
- m. a bed, bolster, Korm. (in a verse), prop. a heap of corn or the like, (Scot. bing,) Nj. 153; vide Lex. Poët.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- prop.
- proper, properly.
- Scot.
- Scottish.
Prac i autorów cytowanych:
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Nj.
- Njála. (D. II.)