Birkja
Słownik staronordyjski - birkja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "birkja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo birkja może oznaczać:birkja
- birkja
- 1. t, to bark, strip; b. við, Jb. 235, Stj. 177; cp. Gkv. 2. 12, birkinn viðr (= birki viðr?), Fms. viii. 33; b. hest, to flay a horse.
- birkja
- 2. u, f. [Ivar Aasen byrkja], the sap of a young birch, sap, got by boring a hole in the bark and sucking; þeir átu safa ok sugu birkju við, they chewed the sprouts and sucked birch sap with it, Fms. viii. 33.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚱᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- v.
- vide.
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.