Bjarg-vættr
Słownik staronordyjski - bjarg-vættr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bjarg-vættr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bjarg-vættr
- f. (in mod. usage m.), [bjarg, mons, or bjarga, servare], a helping friendly sprite, a good genius, answering to the Christian good angel; according to the heathen belief, the country, esp. hills and mountains, were inhabited by such beings; in the northern creed the bjargvætter are generally a kind of giant of the gentler kind: in mod. usage, a supporter, helper in need; muntu verða mér hinn mesti (masc.) b., FaS. ii. 438, vellum MS. of 15th century; en mesta (fem.) b., Bárð. 168, new Ed. 12.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛅᚱᚴ-ᚢᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- fem.
- feminine.
- m.
- masculine.
- masc.
- masculine.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)