Brytja
Słownik staronordyjski - brytja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "brytja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- brytja
- að, [brjóta-brotinn; A. S. bryttjan = to deal out], to chop, esp. of butcher’s meat, Ísl. ii. 337; svá brytju vér grísina, Sd. 163; b. búfé, Al. 80, Stj. 411. Judg. xiv. 6 (as he would have ‘rent’ a kid); b. niðr, to cut down, as a carcase, FmS. vii. 123; b. mat, to chop meat, viii. 221.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᚢᛏᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- esp.
- especially.
- l.
- line.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)