Burðugr

Słownik staronordyjski - burðugr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "burðugr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

burðugr
adj. [Germ. ge-bürtig], of high birth, Grett. 161 A, Stj. 238 (unclass.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚱᚦᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
class.
classical.
Germ.
German.
m.
masculine.
unclass.
unclassical.

Prac i autorów cytowanych:

Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back