Duna
Słownik staronordyjski - duna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "duna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- duna
- esp. pl. dunur, f. a rushing, thundering noise, Eb. 174, Fms. iii. 184; hence the Dan. tor-den, qs. Thor-dön, the din of Thor, i. e. thunder, supposed to be the noise of the god Thor in his wain.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- qs.
- quasi.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)