Eignar-jörð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "eignar-jörð" (lub eignar-jǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

eignar-jörð (eignar-jǫrð)

f. a patrimony, landed inheritance, Bs. ii. 11.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego eignar-jörð może być bardziej dokładnie napisane jako eignar-jǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚴᚾᛅᚱ-ᛁᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich