Ein-rænn
Słownik staronordyjski - ein-rænn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ein-rænn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ein-rænn
- adj. of singular temper, self-willed, Eg. 573, Fms. ii. 154, iii. 202, Bs. i. 144, in the last passage probably a false reading, = einvænn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᚾ-ᚱᛅᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)