Eista
Słownik staronordyjski - eista
Znaczenie staronordyjskiego słowa "eista"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- eista
- n., gen. pl. eistna, a testicle, Sturl. ii. 182, Fas. ii. 342, Bs. i. 615, Fb. ii. 161; sels-eista, a nickname, Fbr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᛋᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)