Ekkju-sonr
Słownik staronordyjski - ekkju-sonr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ekkju-sonr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ekkju-sonr
- m. a widow’s son, 656 A. ii. In Edda 108 there is a distinction between hæll, a widow whose husband is slain, and ekkja, the widow of one who died a natural death; hæll is merely a poët. word and obsolete, but ekkja is in full use. In old poetry ekkja is used = a lass, girl, cp. Lapp. akka = Lat. mulier; cp. also Lex. poët.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚴᚴᛁᚢ-ᛋᚢᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.