Ekkju-sonr

Słownik staronordyjski - ekkju-sonr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ekkju-sonr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ekkju-sonr
m. a widow’s son, 656 A. ii. In Edda 108 there is a distinction between hæll, a widow whose husband is slain, and ekkja, the widow of one who died a natural death; hæll is merely a poët. word and obsolete, but ekkja is in full use. In old poetry ekkja is used = a lass, girl, cp. Lapp. akka = Lat. mulier; cp. also Lex. poët.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚴᚴᛁᚢ-ᛋᚢᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
poët.
poetically.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back