Fálma
Słownik staronordyjski - fálma
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fálma"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo fálma może oznaczać:fálma
- fálma
- að, [Dan. famle; Swed. famla], to fumble, grope about, as in blindman’s-buff: Hrappr vildi f. til mín, Ld. 98; hann fálmaði til Egils (of the blind giant), Fas. iii. 385; fálma höndum, to fumble with the hands, Fms. iii. 125; or with a weapon, þá f. jötuninn til agn-saxinu, Edda 36.
- fálma
- 2. metaph. to flinch; láta geð f., to flinch or falter (Eyvind); f. ok skjálfa, Niðrst. 107; f. af hræðslu, 5; flýja eðr f., Fms. vii. 260, 297, vide Lex. Poët.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᛚᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- n.
- neuter.
- Swed.
- Swedish.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)