Fjór-
Słownik staronordyjski - fjór-
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjór-"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fjór-
- in many compds = fer-, q. v.: fjór-fættr, adj. four-footed; fjor-menningr, m. a fourth cousin, Js. 71, 96, Fms. i. 285, Gþl. 145; fjor-mynntr, part. ‘four-cloven,’ Sks. 394; fjór-nættingr, m., fjór-skeyttr, adj., vide fer-; fjór-skiptr, part. quartered, Stj. 148.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)