Fjúk
Słownik staronordyjski - fjúk
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjúk"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fjúk
- n. [cp. Engl. fog], a snow-storm: allit., frost ok fjúk, Fbr. 23; fjúk ok drifa, Bs. i. 158; fjúk var úti, 672; í fjúki, Landn. 235; stormr með fjúki, Fas. ii. 74: in swearing, fái þat fjúk, a ‘fjúk’ upon it.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- allit.
- alliteration, alliterative.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- lit.
- literally.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)