Flökr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "flökr" (lub flǫkr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

flökr (flǫkr)

n. a roving, roaming about, = mod. flakk, Bs. i. 97.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego flökr może być bardziej dokładnie napisane jako flǫkr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛚᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich