Fúrr
Słownik staronordyjski - fúrr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fúrr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fúrr
- m. (not furr, but with the vowel long, cp. fúrs, skúrum, Vellekla), [A. S. fŷre; Engl. fire; O. H. G. fiûr; Germ. feuer; Gr. πυρ]:—fire, only in poetry and poët. compds, never in prose, Lex. poët.; vide eldr, p. 125.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- O. H. G.
- Old High German.
- poët.
- poetically.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.