Fyrva

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fyrva"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fyrva

ð, [forve], to ebb; þaðan ór fjöru er fyrvir útast, Grág. i. 356, 380: metaph. to fall short, to lack, ok skal telja þann dag með er á fyrvir, the lacking day shall be counted with the rest, Rb. 1812. 72; gjalda þat er á furði (afurði MS.), Grág. ii. 187.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᚱᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich