Garð-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "garð-vörðr" (lub garð-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

garð-vörðr (garð-vǫrðr)

m. a ‘court-warder,’ overseer, Karl. 10.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego garð-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako garð-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚱᚦ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich