Gemla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gemla"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gemla

u, f. a stump, worn out tooth, in the mouth of old people, Bjarn. 186; but also of teeth in the mouth of new-born babes, called skálda-gemlur, ‘poet-grinders,’ from the old saying that a child born with teeth will become a poët. Ísl. Þjóðs. ii. 5.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛘᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich