Glöggvingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "glöggvingr" (lub glǫggvingr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

glöggvingr (glǫggvingr)

m. a stingy man, Edda (Gl.), Ad. 1.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego glöggvingr może być bardziej dokładnie napisane jako glǫggvingr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᚢᚴᚴᚢᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich