Góð-gjarn
Słownik staronordyjski - góð-gjarn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "góð-gjarn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- góð-gjarn
- adj. benevolent, kind, Nj. 30, Fms. i. 76, ii. 19, Bs. i. 61, 66.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚦ-ᚴᛁᛅᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)