Gras-svörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gras-svörðr" (lub gras-svǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gras-svörðr (gras-svǫrðr)

m. greensward.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gras-svörðr może być bardziej dokładnie napisane jako gras-svǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛅᛋ-ᛋᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich