Gull-fjöðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gull-fjöðr" (lub gull-fjǫðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gull-fjöðr (gull-fjǫðr)

f. gold-quill, name of a code of laws, Fms. viii. 277.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gull-fjöðr może być bardziej dokładnie napisane jako gull-fjǫðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛚᛚ-ᚠᛁᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich