Hark
Słownik staronordyjski - hark
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hark"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hark
- n. a tumult, Fs. 6, Fms. vii. 168, 321, ix. 288, 516 (harshness), Fb. ii. 191, Finnb. 144; hark ok háreysti, Ísl. ii. 344.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)