Heilindr
Słownik staronordyjski - heilindr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "heilindr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- heilindr
- adj. wholesome; vötn hrein ok heilend, Stj. 609; værir þú heilendr sem Moyses, Eluc. 49.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛁᛚᛁᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)