Himin-röðull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "himin-röðull" (lub himin-rǫðull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

himin-röðull (himin-rǫðull)

m. = himinsól, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego himin-röðull może być bardziej dokładnie napisane jako himin-rǫðull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛘᛁᚾ-ᚱᚢᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich