Hirð-maðr

Słownik staronordyjski - hirð-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hirð-maðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hirð-maðr
m. a king’s man, Hirðskrá, FmS., Eg., SkS. passim, Ó. H. ch. 70, 113, Har. S. Harðr. ch. 110, Hkr. Ó. T. ch. 90, Lv. p. 112 (far þú á fund Eyjólfs Guðmunds sonar, vinar míns ok hirðmanns), Nj. ch. 3, Fbr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᚱᚦ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

ch.
chapter.
m.
masculine.
S.
Saga.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Ó. T.
Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back