Hjálm-röðull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hjálm-röðull" (lub hjálm-rǫðull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hjálm-röðull (hjálm-rǫðull)

m.—hjálmbarð, Höfuðl.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hjálm-röðull może być bardziej dokładnie napisane jako hjálm-rǫðull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛅᛚᛘ-ᚱᚢᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich