Hleina
Słownik staronordyjski - hleina
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hleina"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hleina
- d, to save, protect (?) an απ. λεγ., [A. S. hlænan; Engl. lean; O. H. G. hleinjan; mid. H. G. leinen; Germ. lehnen; Gr. κλίνω]: þaðan af er þat orðtak at sá er forðask (forðar?) hleinir, Edda 21.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᛁᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Gr.
- Greek.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)