Hljóð-góðr
Słownik staronordyjski - hljóð-góðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hljóð-góðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hljóð-góðr
- adj. well-tuned, Bs. ii. 39.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛁᚢᚦ-ᚴᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)