Hnökkóttr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hnökkóttr" (lub hnǫkkóttr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hnökkóttr (hnǫkkóttr)

adj. piebald (?); hesta tvá hnökkótta, Landn. 154.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hnökkóttr może być bardziej dokładnie napisane jako hnǫkkóttr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚾᚢᚴᚴᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich