Höfig-leikr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfig-leikr" (lub hǫfig-leikr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfig-leikr (hǫfig-leikr)

m. heaviness, Edda 4.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfig-leikr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfig-leikr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᛁᚴ-ᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich