Höfuð-vindr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfuð-vindr" (lub hǫfuð-vindr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

höfuð-vindr (hǫfuð-vindr)

m. a wind from one of the cardinal points, Rb. 438.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfuð-vindr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfuð-vindr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚢᚦ-ᚢᛁᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich