Hokra
Słownik staronordyjski - hokra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hokra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hokra
- að, [North. E. to hocker], to go bent, crouch; h. eða skríða, to crouch or creep, Mirm.; hægt hokrar þú nú, Hornskeggi, sagði jötunn, Fas. iii. 386; h. at honum, Fbr. 12; þat verðr at hann hokrar undir klæðin hjá henni, Háv. 54; h. undan, to slink away, Fms. xi. 61; eigi stoðar at h. undan í hyrningar, Fbr. 168; h. at e-u, Ísl. ii. 405:—in mod. usage hokra also means to live as a small farmer; whence hokr, n., in bú-hokr, small farming.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- North. E.
- Northern English.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Mirm.
- Mirmants Saga. (G. II.)