Hór-kona
Słownik staronordyjski - hór-kona
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hór-kona"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hór-kona
- u, f. an adulteress, Jb. 161, Bs. i. 283.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱ-ᚴᚢᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)