Hörmung
Słownik staronordyjski - hörmung
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörmung" (lub hǫrmung)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hörmung (hǫrmung)
- f. [harmr], grief, affliction, Fms. vi. 94, Str. 24, 453, Fas. iii. 303; hörmungar tala, lamentation, Fms. iv. 165; hörmungar orð, H. E. i. 255; hörmungar víg, Fs. 8; freq. in mod. usage, N. T. = θλιψις, esp. in plur., Mark xiii. 19, Acts vii. 10: in sing. with the notion of indignation, það er hörmung að vita til þess.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörmung może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrmung.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᛘᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- mod.
- modern.
- plur.
- plural.
- sing.
- singular.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- N. T.
- New Testament.
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)