Hræfa
Słownik staronordyjski - hræfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hræfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hræfa
- ð, (hreifa, Fas. i. 220, Fms. xi. 90), to tolerate, bear with; in the phrase, h. um e-t, menn þóttusk trautt mega um h. hans skaplyndi ok ofsa, Fms. xi. 90; ok mátti um h. meðan Högni lifði, Fas. i. 220, Am. 67; ok má ekki um þat hræfa lengr, it is no longer tolerable, Fs. 31.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛅᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)