Hróp
Słownik staronordyjski - hróp
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hróp"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hróp może oznaczać:hróp
- hróp
- n. [Ulf. hrôps = κραυγή; North. E. and Scot. roup, a public auction, from the calling out of the articles]:—cavilling, scurrility, Korm. 162, FmS. iii. 154; hróp ok háðung, Band. 31 new Ed.; hróp ok róg, LS. 4; þú ert allra manna hróp (a laughing-stock) ok reklingr, MS. 4. 26.
- hróp
- 2. [Germ. ruf], crying, screaming, mod.
- hróp
- COMPDS: hróplaust, hrópstunga, hrópyrði.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᛒ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- North. E.
- Northern English.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- Germ.
- German.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)