Hrygðar-söngr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrygðar-söngr" (lub hrygðar-sǫngr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hrygðar-söngr (hrygðar-sǫngr)

m. a dirge, 625. 195.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hrygðar-söngr może być bardziej dokładnie napisane jako hrygðar-sǫngr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᚴᚦᛅᚱ-ᛋᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich