Í-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "í-högg" (lub í-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

í-högg (í-hǫgg)

n. striking in, Sturl. iii. 66.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego í-högg może być bardziej dokładnie napisane jako í-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich