Járn-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "járn-görð" (lub járn-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

járn-görð (járn-gǫrð)

f. iron-forging.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego járn-görð może być bardziej dokładnie napisane jako járn-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛅᚱᚾ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich