Jarteina
Słownik staronordyjski - jarteina
Znaczenie staronordyjskiego słowa "jarteina"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- jarteina
- d, earteina, Skálda 166; jartegna, jargtengna, Bret. 59, Cod. B. (badly); mod. jarteikna:—to betoken; mun sá siðr j. þau en fögru epli, Fms. xi. 12; jarteindu þat þau in miklu slátrin, er Barði lét þangat færa, Ísl. ii. 342; þat jartegndi blóma ríkis hans, Hkr. i. 123; Davíð konungr jartegnir Krist, Rb. 390: gramm. to represent, of a letter, hann (the character) læt ek jarteina jafnt sem hina tvá, Skálda 166; sá stafr jarteinir tuttugu, id.; ok skolu tvá stafi earteina, id.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛅᚱᛏᛁᛁᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Cod.
- Codex.
- gramm.
- grammar.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)