Kefli
Słownik staronordyjski - kefli
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kefli"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo kefli może oznaczać:kefli
- kefli
- n. [kafli], a cylinder, stick, piece of wood; álnar löng kefli öll ok smæri, Jb. 317; viðar-reki fylgir allr nema kefla reki, Vm. 130, Grett. 169 new Ed., Fms. vii. 170, xi. 347, Fs. 137; rísta rúnar á kefli, to carve Runes (magical characters) on a k., Gísl. 67, Eg. 605, Grett., Sd. 140, 141: a gag, Fms. ii. 179.
- kefli
- II. a mangle; svá eru Flosa ráð sem fari kefli, F.’s plans are a rolling cylinder (= Gr. οἱ δε κυλίνδροις ἄλλοτ ἐπ ἀλλα φέρονται), the metaphor being probably taken from a mangle:—laga-kefli, see lög.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚠᛚᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Gr.
- Greek.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)