Kjalta
Słownik staronordyjski - kjalta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kjalta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kjalta
- u, f. [from kilting, q. v.], the ‘kilt,’ lap; hann greip taflit ok steypir í kjöltu sér, Fas. iii. 629, Skáld H. 6. 37: esp. of a woman, hafa barn í kjöltu, kjöltu-barn, a ‘lap-bairn,’ a baby; kjöltu-rakki, a lap-dog.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛅᛚᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Skáld H.
- Skáld Helga-rímur. (A. III.)