Kyn-stórr
Słownik staronordyjski - kyn-stórr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kyn-stórr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kyn-stórr
- adj. high-born, noble, Eg. 127, 137, Fms. i. 63, x. 379, Bret. 53.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾ-ᛋᛏᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)