Land-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "land-vörðr" (lub land-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

land-vörðr (land-vǫrðr)

m. a land-warder, poët. a king, Lex. poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego land-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako land-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᚾᛏ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich