Lenda

Słownik staronordyjski - lenda

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lenda"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo lenda może oznaczać:lenda

lenda
d, mod. t, [land], to land, Fms. vii. 31, viii. 33, ix. 23, Eb. 234, Ld. 32, passim: lenda skipi, Fbr. 163.
lenda
II. metaph. impers., e-m lendir saman, to come into collision with, close with one another; oss (dat.) mun nú saman lenda ef þér látið eigi lausan manninn, Fms. vii. 117; mun ek ekki letja at oss lendi saman, Ld. 324; munuð þer (= mun yðr?) saman lenda, nema miðlat sé málum, Bjarn. 55.
lenda
2. e-u lendir, to be landed, to come to an end; þar lendir þessi viðræðu ok hjali, Fms. xi. 52; hér lendir með þeim, at …, Bs. ii. 72, eigi vitu vér hvar þessu máli lendir, Mar.: absol., lenda í vanda, to be landed in difficulties, get into scrapes, Karl. 308; svá mikit ofrefli at eigi mátti lenda, Þiðr. 272.
lenda
III. to give land to a person, with acc.; en hverr sem lendir hann við minna, sekr eyri, n. G. l. iii. 37.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᚾᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

mod.
modern.
dat.
dative.
impers.
impersonal.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
pers.
person.
absol.
absolute, absolutely.
l.
line.
acc.
accusative.
L.
Linnæus.

Prac i autorów cytowanych:

Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back